قید احترازیقید احترازی به قید محدود کننده دایره مفهومی کلام اطلاق می‌شود. ۱ - تعریفقید احترازی، مقابل قید غیر احترازی بوده و به قیدی گفته می‌شود که برای تنگ کردن دایره موضوع حکم و خارج کردن غیر موضوع مقید، از شمول حکم نسبت به آن، در کلام می‌آید، مانند آن که مولا بگوید: «اعتق رقبة مؤمنة؛ برده مؤمنی را آزاد کن» که در این جا قید « ایمان » برای احتراز از آزاد کردن برده کافر است؛ یعنی او را از شمول حکم آزادی خارج می‌سازد. [۲]
شرح اصول فقه، محمدی، علی، ج۱، ص۲۶۲.
۲ - اصل در قیوداصل در قیود، احترازی بودن است. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۶۰، برگرفته از مقاله «قید احترازی». رده‌های این صفحه : قید
|